فکرشهر- خانوم کوچیک: همسرم که بعد از فیلترینگ فضای مجازی و از ترس شغل و پایگاه اجتماعی اش، واتس آپ و اینستاگرام را بوسیده بود و کنج طاقچه گذاشته بود، در اقدامی نادر به سبکِ «ناصر» (یکی از کاندیداهای رای بیار و سفارشی استان)، فیلترشکن خود را وصل کرد و وارد گوگل پلی شد و تمام آن‌چه را رسانه دشمن بود، نصب کرد و چند گروه به اصطلاح «حامیان مردمی ناصر» را تشکیل داد.
نکته جالب ماجرا اینجا بود که گروه ها را هم شماره گذاری کرد؛ آن هم از شانزده به بالا (گروه هواداران مردمی ناصر شماره شانزده الی بیست و سه)؛ يعني می خواست از نظر روانی جوری اعلام کند که خیلی هوادار مردمی داریم و نمی‌دانست که رقیبان ناصر که دست بر قضا ممکن است به دلیل عدم التزام، رد صلاحیت شوند ـ رسانه های ایران اونترناسیونال، بی بی ثی، صدای اومریکا و... را قیط می‌دهند ـ گرگ تر از این حرف ها هستند.
اینها به کنار؛ شوهر من و دوستان ناصر که در سراسر استان و کشور گسترده اند و در حال تکثیر شدن هستند، اگر با همین رویه و استفاده حداکثری از فضای مجازی بیگانه ای مثل واتس آپ و اینستاگرام به سلامتی وارد مجلس شورای اسلامی شدند، آیا دوباره به قانون فیلترینگ رای مثبت می‌دهند یا که خیر؟ بدتر از آن؛ آن عزیزانی که در وقت مقرر به فیلترینگ رای داده اند و احساس تکلیف شان سرریز شد که وارد کارزار انتخاب شوند و به شرط حیات و حضور حداکثری آن هم با استفاده از واتس آپ و اینستاگرام بر کرسی سبز مجلس تکیه زدند، باز هم فیلترینگ را امضاء می‌کنند یا خیر؟
من که مهره‌ی گردنم شکست از بس این مطلب سنگین بود.
